5 czynników sprzyjających tworzeniu się pomocnych społeczności
Istnieją dwa kluczowe powody, dla których wspólnoty mogą się tworzyć.
Wspólnoty mają tendencję do tworzenia się, gdy jedna lub więcej osób chce połączyć się z innymi osobami o podobnych wartościach, przekonaniach, zainteresowaniach itp. i taka grupa obecnie nie istnieje, lub
niezamierzenie, w wyniku wspólnej lokalizacji.
Niezależnie od tego, czy takie grupy tworzą się celowo czy przypadkowo, odkrywanie innych osób, z którymi dzielimy wspólne cechy, może być niezwykle pocieszające i satysfakcjonujące. Zaangażowanie w pozytywne i zachęcające społeczności może również ułatwić autorefleksję i zgłębianie podstawowych wartości i przekonań.
Oto pięć kluczowych podstaw, na których społeczności mają tendencję do tworzenia się (i dlaczego inni mogą być zmotywowani do dołączenia do tych społeczności; Perkins, 2015).
1. Wspólna tożsamość
Powszechne jest tworzenie się społeczności wśród tych, którzy dzielą wspólne poczucie tożsamości. Na przykład, członkowie grupy absolwentów dzielą historię w tej samej instytucji edukacyjnej. Podobnie, społeczności etniczne mają wspólne aspekty swojej kultury i dziedzictwa.
2. Wspólny cel
Osoby, które z pasją podchodzą do spraw społecznych, często łączą się w grupy jako społeczność. Cele te mogą być zakrojone na szeroką skalę, jak np. wspólna praca nad wyeliminowaniem określonej choroby, lub na mniejszą, bardziej lokalną skalę, jak np. społeczność, która stara się o wybór konkretnego członka partii.
3. Wspólne cele
Niektóre społeczności są zjednoczone przez konkretne cele lub dążenie do osiągnięcia wzajemnie korzystnych rezultatów. Na przykład miliony użytkowników Facebooka na całym świecie angażują się w liczne społeczności kupna i sprzedaży na Facebooku.
Społeczności te są tworzone przez codziennych użytkowników Facebooka, aby ludzie mogli kupować, sprzedawać i licytować niszowe kategorie przedmiotów. W ten sposób członkowie tych grup mają wspólne cele, takie jak nabycie nowych przedmiotów lub osiągnięcie zysku z tych, które nie są już potrzebne.
4. Wspólne zainteresowania lub pasje
Wiele społeczności tworzy się w oparciu o wspólne zainteresowania lub pasje, jak np. w islandzkim przykładzie grup sportowych dla nastolatków. Przykłady zainteresowań, które mogą prowadzić do tworzenia się społeczności, to sztuka, sport, gotowanie, kultura i gry.
5. Wspólne zachowanie
Wspólnoty mogą służyć do rozliczania swoich członków z realizacji określonych zachowań i osiągania określonych celów.
Kiedy ktoś zobowiązuje się do osiągnięcia celu, ma zazwyczaj mniejsze szanse na sukces, kiedy robi to na osobności. Jeśli zacznie odbiegać od swojego celu, nie będzie nikogo, kto mógłby ją za to pociągnąć do odpowiedzialności.
Z drugiej strony, kiedy osoba werbalizuje swoje cele innym w obrębie społeczności, istnieje społeczne oczekiwanie, że osiągnie ten cel. W ten sposób osoba ta staje się bardziej skłonna do osiągnięcia sukcesu (Oppong, 2017).
Co więcej, gdy ktoś napotyka przeszkody w osiągnięciu celu, inni w jego społeczności realizujący podobne cele mogą udzielić mu wsparcia i wczuć się w jego sytuację. Dobrymi przykładami takich społeczności są Anonimowi Alkoholicy i grupy odchudzające (Perkins, 2015).
